Είναι αλήθεια ότι δεν εκπλαγήκαμε από τις λεγόμενες και φερόμενες ως προτάσεις των δανειστών, που ούτε λίγο ούτε πολύ επαναφέρουν όλη τη διαδικασία στην αρχή της. Με λίγα λόγια τα ξαναρίχνουν όλα πάνω στο τραπέζι με το επιχείρημα ότι μας αναγνωρίζουν το δικαίωμα του μικρότερου πρωτογενούς πλεονάσματος.

Το τελευταίο, πέρα από κάθε αμφιβολία είναι πάρα πολύ σημαντικό για τον απλό λόγο ότι καμία οικονομία – τονίζουμε καμία – και πολύ περισσότερο η ελληνική που βρίσκεται χρόνια τώρα στην άκρη του ξυραφιού, δεν μπορεί να επιτύχει πλεονάσματα της τάξης του 3 – 4% χωρίς να εξοντώσει κυριολεκτικά τον πληθυσμό της χώρας.

Έτσι λοιπόν την ανάγκη ποιούμενοι φιλοτιμία σκέφθηκαν ότι για να πληρώσουμε τα χρέη σ’ αυτούς βέβαια, θα πρέπει πρώτα στοιχειωδώς να επιζήσουμε. Και το στοιχειωδώς εξασφαλίζεται και με τα άλλα μέτρα που συνοδεύουν τα χαμηλότερα πρωτογενή, μη και ξεφύγουμε δηλαδή και πολύ προς το καλύτερο.

Μεταξύ λοιπόν αυτών των μέτρων βρίσκεται και η κατάργηση του άρθρου 21 του ν.4823/15 για τον περιορισμό των εικονικών συναλλαγών με χώρες φορολογικούς παραδείσους, έτσι ώστε η φορολογητέα ύλη να μην μεταφέρεται εκεί και οι επιτήδειοι να πληρώνουν φόρους. Είναι αλήθεια ότι το μέτρο που προβλέπει το άρθρο χρειάζεται βελτίωση ώστε να καταστεί στην πράξη εφαρμόσιμο και να μην πληγεί όποια τίμια συναλλαγή γίνεται μ’ αυτές τις χώρες.

Απ’ αυτή τη σκοπιά και προς βελτίωση εμείς προτείνουμε την δημιουργία αρχείου – μητρώου, ήδη συναλλασσόμενων με τις χώρες αυτές, που θα καταρτιστεί στη βάση των πραγματικών συναλλαγών (πίνακες ενδοκοινοτικών συναλλαγών, VIES, τελωνεία, επιμελητήρια, κτλ).

Στη συνέχεια για όσους θέλουν να εισέλθουν στο μητρώο, θα πρέπει να προσκομίζονται ανάλογες αποδείξεις πριν (π.χ. συμβάσεις) και μετά τα δικαιολογητικά όπως ήδη τα απαριθμήσαμε.

Όσοι βρίσκονται στο μητρώο θα απαλλάσσονται από την διαδικασία του άρθρου 21. Την κατάργηση όμως δεν την καταλαβαίνουμε. Είναι οι θεσμοί με την πλευρά των φοροφυγάδων;