Όσο περνούν οι μέρες γίνεται ένα παράξενο πράγμα. Αντί να βρίσκεται η Ελλάδα στη θέση του κατηγορούμενου στις γνωστές σχοινοτενείς διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, οι τελευταίοι περιέρχονται σε θέση αμυνόμενου.

Λίγες μέρες πριν ισχυρίζονταν ότι η ελληνική πλευρά δεν είχε προτάσεις. Μετά μάθαμε ότι είχε προτάσεις και μάλιστα παρουσίαζε εναλλακτικά σενάρια στις συνεχείς αρνήσεις. Κατόπιν μάθαμε ότι οι θεσμοί εκδήλωναν υπερβολικές απαιτήσεις και επιθυμούσαν όπως μέχρι σήμερα τα πέντε τελευταία χρόνια έπρατταν, να υπαγορεύουν τις αποφάσεις.

Όσο όμως το πράγμα κύλαγε, τόσο τελείωναν τα πιασάρικα επιχειρήματα τους προς το εσωτερικό των χωρών τους αλλά αλίμονο και προς το εσωτερικό της Ελλάδας. Σήμερα για παράδειγμα, διαβάζουμε στη Ναυτεμπορική ότι η Γερμανία που επιμένει για να έχει η Ελλάδα υψηλούς συντελεστές ΦΠΑ, η ίδια έχει από τους χαμηλότερους στην Ε.Ε.!

Τα «επιχειρήματα» τελειώνουν, τόσο μάλιστα που ο γνωστός αναξιόπιστος κος Σόιμπλε επιστράτευσε βιντεάκι με ένα μικρό κορίτσι για να του πει το παραμύθι του ότι οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητες τους κτλ, κτλ. Παραμύθια για μικρά παιδιά δηλαδή. Μόνο αυτά ίσως ακούν. Γιατί οι μεγαλύτεροι ανησυχούν.

Αν είναι να διαλυθεί η Ευρωζώνη για το ΦΠΑ στο σουβλάκι, τότε τι σοβαρότητα έχουν οι Σόιμπλε;

Αυτά άκουσε ο γνωστός αρθογράφος των ΝΥΤ, Κρούγκμαν, και έγραψε χθες ένα άρθρο για τους ανιστόρητους, υπερόπτες και τελικά λίαν επικίνδυνους με τον τίτλο: Αυτή η αίσθηση του 1914. Ευθεία αναφορά στην έναρξη του Α’ παγκοσμίου πολέμου για τις ίδιας πάστας ανεύθυνους που είχαν τότε μότο «τώρα τα τρένα με τους στρατιώτες ξεκίνησαν και δεν κάνουν όπισθεν».