Έχουμε την αίσθηση ότι αυτή η διαπραγμάτευση θυμίζει εκείνο τον αγώνα δρόμου όπου ο κριτής στο τέρμα μεταθέτει συνεχώς προς τα εμπρός το σημείο τερματισμού!   

Το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για παράδειγμα, που υποτίθεται είχε συμφωνηθεί, αίφνης εμφανίζεται ως ζητούμενο για τη συμφωνία. Οι συντελεστές του ΦΠΑ ανεβοκατεβαίνουν σαν ασανσέρ.

Οι δανειστές σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες ζήτησαν να απολυθούν ακόμα και οι καθαρίστριες του ΥΠ.ΟΙΚ. που μετά από πολύμηνο αγώνα επαναπροσλήφθηκαν. Σύμφωνα με υπουργούς που συμμετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα, η διαπραγμάτευση δεν έχει καμία σχέση με το ευρωπαϊκό πλαίσιο αρχών κα ηθικής.

Δυστυχώς όλα αυτά επιβεβαιώνουν εκείνους που υποπτεύονται ότι πίσω από τα γκρι κοστούμια και τα φανταχτερά χαμόγελα, κρύβονται αδίστακτοι ραντιέρηδες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επιστροφή των δανεικών, οι τόκοι και βέβαια η πολιτική υποταγή των αντιπάλων τους, δηλαδή κρατών και λαών που έπεσαν στα δίχτυα τους.

Θα πείτε αυτά συνέβαιναν πάντα. Ναι, αλλά πρώτη φορά αυτά γίνονται στο όνομα της κοινής αγοράς, του κοινού νομίσματος και της ευημερίας όλων των ευρωπαϊκών λαών.