Ο αμετροεπής γερμανός υπουργός οικονομικών κινδυνεύει αν δαγκώσει τη γλώσσα του να πεθάνει, ιδιαίτερα όταν μιλάει για την Ελλάδα. Εκτός των αποφάνσεων ότι η χώρα μας κινδυνεύει με ατύχημα, γλίστρημα ή ότι άλλο ανακαλεί ο ευφάνταστος υπουργός, συνηθίζει να επαναλαμβάνει – προφανώς εν γνώσει του – ψευδείς προτάσεις.

Μια λοιπόν από τις αγαπημένες τους είναι ότι οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητες τους και σήμερα δεν πρέπει να διαμαρτύρονται αλλά να δεχτούν αυτά που σχεδιάζει αυτός και το επιτελείο του.

Ας δούμε όμως ποια είναι η αλήθεια, η αληθής πρόταση σε αριθμούς.

Το δημόσιο χρέος της Γερμανίας σήμερα ανέρχεται σε 2,17 τρις ενώ της Ελλάδας, σήμερα πάντα, σε 317 δις. Αν διαιρέσουμε τους αριθμούς αυτούς του δημόσιου χρέους με το πληθυσμό κάθε χώρας, δηλαδή για την Γερμανία με 80 εκ. και για την Ελλάδα με 11 εκ., θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το per capita (κατά κεφαλήν) χρέος για μεν τη Γερμανία ανέρχεται σε 27.000 ευρώ περίπου, για δε την Ελλάδα που ζει πάνω από τις  δυνάμεις της κτλ, σε 28.000 ευρώ! Δηλαδή μια μικρή διαφορά.

Αλλά εκεί που τα πράγματα είναι συντριπτικά για τις ψευδείς προτάσεις του «φωτισμένου» υπουργού είναι το ιδιωτικό χρέος, δηλαδή τα χρέη των νοικοκυριών. Σύμφωνα λοιπόν με τον ΟΟΣΑ (στοιχεία 2011), το ιδιωτικό χρέος της Γερμανίας ανέρχεται σε 153,64% του ΑΕΠ της και για την Ελλάδα σε 143,78% του ΑΕΠ της και είναι ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.  Δηλαδή ψευδή τα επιχειρήματα που προορίζονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση.

Πρόσφατα γιορτάστηκαν τα εβδομήντα χρόνια από την συντριβή του ναζισμού. Χρειάστηκαν οι ζωές 70 εκ. ανθρώπων μεταξύ 1939 και 1945 για να ξεδοντιαστεί το τέρας που έθρεψε η προπαγάνδα του ψέματος.

Σήμερα η γερμανική κυβέρνηση πιστεύει ότι μπορεί να καταλάβει την Ευρώπη, με την επιβολή, με όλα τα μέσα της άποψης της, χωρίς να «ρίξει μια τουφεκιά». Αλλά πλανάται.