Ο Ζοζέφ Πιέρ Προυντόν (1809 – 1865) μην αντέχοντας τον ριζοσπαστισμό του Καρλ Μαρξ (1818 – 1883), έγραψε το γνωστό του έργο: Η αθλιότητα της φιλοσοφίας (1846). Απαντώντας και σε τόνο ειρωνείας ο Μαρξ έγραψε το πολύ γνωστό: Η φιλοσοφία της αθλιότητας (1847).

Επειδή ως γνωστόν μεταξύ φιλοσοφίας και οικονομίας δεν υπάρχει και μεγάλη απόσταση, αλλά κυρίως επειδή η ουσία της διαφοράς είναι της ίδιας τάξεως, σήμερα αντιμετωπίζουμε  ανάλογες καταστάσεις.

Οι λεγόμενοι δανειστές μας και υποτιθέμενοι εταίροι μας στην Ε.Ε. αφού διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι τα άθλια οικονομικά μας επιβάλλουν μέτρα, καταλήγουν σε μοντέλο οικονομικής αθλιότητας ή καλύτερα εξαθλίωσης για τη χώρα μας.

Γνωρίζουν βέβαια ότι όλα αυτά τα μέτρα που αποδομούν τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό δεν οδηγούν πουθενά. Ωστόσο, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η επιστροφή των δανεικών και ο έλεγχος της χώρας.

Στη γραμμή αυτή και το γραφείο προϋπολογισμού της βουλής που έσπευσε χθες,  29/04/2015, να μας προειδοποιήσει ότι αν δεν πληρωθεί δόση στους δανειστές, η χώρα μας θα είναι της ίδιας κατηγορίας με «αποτυχημένα» κράτη όπως η Σομαλία, η Ζιμπάμπουε και το Σουδάν.

Πέρα από την απρέπεια έναντι αυτών των κρατών και την ιστορική άγνοια που κρύβει αυτή η αναφορά, άγνοια ανεπίτρεπτη για υπηρεσία του ελληνικού Κοινοβουλίου, θα πρέπει να μας πει το γραφείο προϋπολογισμού αν γνωρίζει ότι η Γερμανία το 1953 έκανε στάση πληρωμών αναγκάζοντας τους συμμάχους μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα, να διαγράψουν το χρέος της.

Επίσης, θα πρέπει να μας πει αν γνωρίζει ότι το 2002 η Αργεντινή υποχρέωσε τους δανειστές της σε αναδιάρθρωση του χρέους της απαιτώντας εν μέρει διαγραφή και καλύτερους όρους για το υπόλοιπο.

Αφήνουμε δε κατά μέρος ότι η σύμπτωση της αναφοράς σε τρία αφρικανικά κράτη, μυρίζει ρατσισμό.